Η κ. Μαρία Στεφανίδου, Διευθύντρια του Εργαστηρίου Δομικών Υλικών του Τμήματος Πολοτικών Μηχανικών του ΑΠΘ, εξηγεί τις εφαρμογές τις νανοτεχνολογίας στα δομικά υλικά.

Όπως περιγράφει: "Η Νανοτεχνολογία στα δομικά υλικά είναι μία προσέγγιση που αφορά δύο κατευθύνσεις. Η μία είναι τα υλικά σε νάνο-κλίμακα που είναι διαθέσιμα για να ενσωματωθούν με διάφορους τρόπους στα δομικά υλικά και η άλλη αφορά τεχνικές που μας δίνουν τη δυνατότητα να μελετήσουμε τη δομή των υλικών σε αυτή την πολύ μικρή κλίμακα, τη νανοκλίμακα ή τη μικροκλίμακα. Έτσι οι ερευνητές κάνουμε τη ζωή μας συναρπαστική γιατί πια διαθέτουμε όπλα που μας βοηθάνε να αντιμετωπίσουμε τις εγγενή αδυναμίες των δομικών υλικών.

Για παράδειγμα, φανταστείτε ένα επίχρισμα το οποίο δεν ρηγματώνεται εύκολα, που είναι αδιάβροχο, που έχει πολύ καλή συνάφεια με το υπόστρωμα όπως επίσης και μια γέφυρα που σε όλη τη διάρκεια της ζωής της μπορεί να αναγνωρίζει την παθολογία της και να την επουλώνει, να διορθώνει τα προβλήματά της, όπως επίσης και να διαισθάνεται τις αδυναμίες της. Άρα μιλάμε για ένα self-sensing και ένα self-healing υλικό".

Με την έρευνα που γίνεται στο Εργαστήριο Αξιολόγησης Βιολογικής Απόδοσης του Ανθρώπου στο ΤΕΦΑΑ Σερρών, προσπαθούμε, όπως εξηγεί ο κ. Πατίκας,  να αξιολογήσουμε την ανθρώπινη κίνηση σε διάφορες συνθήκες και να κατανοήσουμε με ποιον τρόπο ισορροπούμε και πώς μπορούμε να αποτρέψουμε ακόμα και τις επιπτώσεις της γήρανσης που στην ισορροπία. 

Στην Ελλάδα, πάνω από το 22% του πληθυσμού είναι άνω των 65 ετών και αυτό το ποσοστό ανεβαίνει συνεχώς. Από την άλλη μεριά οι πτώσεις και η αστάθεια που έχουν τα ηλικιωμένα άτομα, περιορίζει σε μεγάλο βαθμό την κινητικότητά τους και αυτό δημιουργεί κάποιες επιπτώσεις και εμείς με την έρευνά μας προσπαθούμε να τις εντοπίσουμε αυτές τις επιπτώσεις και να τις αντιμετωπίσουμε. Πώς το κάνουμε αυτό; Προσπαθούμε να καταλάβουμε πώς λειτουργεί το νευρικό και το μυϊκό σύστημα του ηλικιωμένου όταν εμείς πάμε να διαταράξουμε την ισορροπία του. Με αυτό τον τρόπο και γνωρίζοντας καλύτερα τον τρόπο που αντιδρά ο ηλικιωμένος σε σύγκριση με ένα νεότερο άτομο, μπορούμε πιο στοχευμένα να παρέμβουμε στην αντιμετώπιση απώλειας ισορροπίας του ηλικιωμένου.

Όπως περιγράφει ο Καθηγητής Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος κ. Γήτας, μαζί με τους συνεργάτες του στο Εργαστήριο Δασικής Διαχειριστικής και Τηλεπισκόπισης, κκ Δημήτρη Σταυρακούδη και Θωμά Καταγή, η έρευνα που διεξάγουν σκοπεύει στην παρακολούθηση και διαχείριση των φυσικών οικοσυστημάτων. Μεταξύ άλλων, αναπτύσσουν υπηρεσίες και προϊόντα που σχετίζονται με τον αντιπυρικό και μεταπυρικό σχεδιασμό, την παρακολούθηση της υγείας των δασών αλλά και την εκτίμηση της επικινδυνότητας εμφάνισης φυσικών καταστροφών.

Το έργο με τίτλο: Τρισδιάστατη εκτύπωση εσωτερικών ανθρώπινων οργάνων για την υποβοήθηση δύσκολων χειρουργείων έχει ως κύριο στόχο, τη δημιουργία ενός πρωτοκόλλου, μέσω του οποίου μπορούν οι ειδικοί μέσα από εικόνες αξονικής τομογραφίας, να παράγουν ένα τρισδιάστατο ψηφιακό μοντέλο ενός ήπατος που έχει υποστεί κάποια βλάβη (όγκο). Το εκτυπωμένο μοντέλο το χρησιμοποιούν οι γιατροί για να μπορέσουν να σχεδιάσουν ένα δύσκολο χειρουργείο αλλά και για την ενημέρωση του ασθενούς και των οικείων του για το πρόβλημα με σκοπό την καλύτερη δυνατή αντιμετώπισή του, ενώ παράλληλα το τρισδιάστατο μοντέλο χρησιμοποιείται φυσικά και για εκπαιδευτικούς σκοπούς.

Μία από τις βασικές δραστηριότητες του Εργαστηρίου Ραδιοεπικοινωνιών του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ, είναι η μέτρηση της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας στο περιβάλλον. Τα τελευταία χρόνια, με την ανάπτυξη των δικτύων κινητής τηλεφωνίας εμφανίστηκαν πολύ περισσότερες κεραίες από ότι στο παρελθόν, πολλές από αυτές μέσα στον αστικό ιστό. Όπως αναφέρει ο κ. Σαμαράς, Καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ και Συντονιστής της Ομάδας ΕΜΜΕΤΡΟΝ, του Εργαστηρίου Ραδιοεπικοινωνιών, που στεγάζεται στο ΚΕΔΕΚ, όλα τα παραπάνω έχουν κάνει άμεση και διαρκή την ανάγκη για έλεγχο των επιπέδων της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας για την τήρηση των νομοθετημένων ορίων που διασφαλίζουν τη δημόσια υγεία.

O Ιωάννης Ανδρεάδης, Αναπληρωτής Καθηγητής του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, εξηγεί πώς με τη χρήση διαδικτυακών εργαλείων καταφέρνουν να δώσουν τη δυνατότητα στους πολίτες να συγκρίνουν τις προσωπικές τους απόψεις με τις θέσεις των Κομμάτων, με στόχο τελικά τη βελτίωση της ποιότητας της πολιτικής αντιπροσώπευσης. Έτσι, κάθε πολίτης έχει τη δυνατότητα να ενημερώνεται και με τον τρόπο αυτό να λαμβάνει καλύτερες αποφάσεις σχετικά με τη στάση του απέναντι στα Πολιτικά Κόμματα.